Kolejne rocznice uchwalenia Konstytucji z 3 maja 1791 r. skłaniały do refleksji - tak od dawien dawna. Refleksji nad wizją Polski, a potem nad stanem Polski. W 2021 r. obchodzimy aż dwie jubileusze konstytucji – 100-lecie Konstytucji marcowej oraz 230-lecie Konstytucji 3-maja. W najnowszym, przygotowywanym, „Głosie Prawa” (nr 7) obydwu poświęcamy nieco miejsca. Dzisiaj, dokładnie w dniu 230. rocznicy uchwalenia Ustawy rządowej, przypominamy piękny odczyt na temat Konstytucji majowej jako dzieła sztuki, który 3 maja 1930 r. na antenie Polskiego Radia wygłosił prof. Stanisław Gołąb – erudyta i mistrz słowa, a przy tym wybitny cywilista i procesualista z Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Serdeczne gratulacje dla Pani Mecenas Ewy Stawickiej i Pani Mecenas dr Moniki Strus-Wołos!

17 marca 1921 r. przed godz. 17.00 Sejm Ustawodawczy uchwalił Konstytucję - prawa zasadnicze dla wolnej Polski.

Przed 70 laty Rafał Lemkin świętował wejście w życie konwencji ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 9 grudnia 1948 r. Nie spoczął jednak, ale wyznaczył sobie kolejny cel swojej samotnej walki – utworzenie stałego międzynarodowego trybunału karnego. Niestety celu owego nie udało się mu zrealizować, na co złożyło się wiele czynników. Dopiero pół wieku po przyjęciu Konwencji przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, w 1998 r. społeczność międzynarodowa przyjęła Statut Rzymski, a w konsekwencji cztery lata później powstał Międzynarodowy Trybunał Karny. Ziściło się marzenie Lemkina. W 2015 r. do składu sędziowskiego Trybunału został wybrany sędzia z Polski. Sześć lat później tenże Sędzia został Prezesem Trybunału. Jest to ogromne wyróżnienie i zaszczyt dla Polski, także z uwagi na fakt, że jednym z twórców współczesnego Międzynarodowego Prawa Karnego był Rafał Lemkin, a jego rodak dzisiaj kieruje jedną z najważniejszych globalnych instytucji sądowych.

Przed tygodniem Ministerstwo Edukacji i Nauki opublikowało zaktualizowane listy czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych – tzw. listy czasopism punktowanych. Wywołało to poruszenie wśród naukowców, szczególnie prawników. Naszego czasopisma nie ma na listach, choć powstałe w tym samym czasie są - z bardzo wysoką punktacją. „Głos Prawa” wydajemy już czwarty rok, jesteśmy w wielu bazach indeksacyjnych, a wszystkie publikacje zamieszczane w czasopiśmie są dostępne wszędzie, gdzie to możliwe: w bazach bibliotecznych, bazach indeksacyjnych, w wyszukiwarkach. Stale rozbudowujemy też mechanizmy popularyzacji publikowanych w „Głosie Prawa” opracowań. To – w naszym przekonaniu – najważniejsze. Docierać bezpłatnie do jak najszerszego grona odbiorców z treściami naukowymi. I dbać o te treści, a tym samym o czasopismo. Naszym niezmiennym celem – od powstania czasopisma w 2018 r. (a właściwie jego reaktywacji) – jest tworzenie otwartego prawniczego czasopisma naukowego, czasopisma wolnego od wszelkich czynników tłamszących wolność w nauce.