2023, t. 6, nr 2 (12), poz. 23
2023, vol. 6, No. 2 (12), item. 23
Imię służy do odznaczenia osoby. Tak w pierwotnym stadium rozwoju u ludów obecnie cywilizowanych, jak nie mniej u ludów pierwotnych napotykamy imiona. Sposób ich tworzenia jest rozmaity, nigdy jednakowoż nie jest imię dowolnym i nieznaczącym, owszem oznacza albo pewną właściwość osoby, lub też pewną okoliczność, która przy narodzeniu lub też później nastąpiła, jak uciechę rodziców, czas narodzenia, miejsce urodzenia, znak niebieski w tym czasie itp. jest to stadium, w którym lud tworzy imiona; pojęcie imienia nie istnieje jeszcze. Dopiero później pewne wyrazy stają się imionami tj. służą do oznaczenia osoby. Wtedy to rzadko tworzy się nowe imiona, lecz nadaje się już powstałe.
Nie ma ludu, choćby nawet na bardzo niskim stopniu rozwoju stojącego, który by nie miał imion. Imię jest instytucją społeczną, nadają je rodzice lub inne osoby. Nadanie imienia jest zwyczajem przestrzeganym przez społeczeństwo, ale instytucja ta nie jest jeszcze instytucją prawną. Dopiero z czasem otrzymuje instytucja imion znamię prawne. Jeżeli istnieje obowiązek posługiwania się imieniem, musi też istnieć obowiązek przybrania pewnego imienia. Już to wystarczy do nadania instytucji imion cechy instytucji prawnej.
[całość wkrótce]
