Pojęcie accabadoras odnosi się do kobiet na Sardynii, którym powierzono zadanie zakończenia życia umierającym. Zasadniczo praktykowały rodzaj eutanazji ante litteram. Sardyńczycy wiedzieli o istnieniu zjawiska accabadury, ale o tym się nie mówiło; panowała zmowa milczenia. Accabadoras pełniły nie tylko rolę kapłanek śmierci, ale i akuszerek, udzielając pomocy przy porodach kobietom zarówno z własnego środowiska, jak i z najbliższych miejscowości. Zajmowały się też lecznictwem ludowym, będąc ekspertkami w dziedzinie zielarstwa i uzdrowicielkami, pomagając ulżyć ludziom w rozmaitych dolegliwościach bólowych. W artykule przedstawiono pojęcie accabadoras, rodzaje accabadury, sposoby działania i techniki uśmiercania chorych przez accabadorę, świadectwa i wątpliwości co do istnienia accabadoras, powody korzystania z usług accabadoras i ich rolę w społecznościach lokalnych. W polskiej literaturze naukowej brak jest opracowań na temat accabadoras. Dlatego celem tego artykułu jest zapoznanie czytelnika polskiego z tym zagadnieniem, analizując najważniejsze prace naukowe, literackie i filmowe (dokumentalne i fabularne) przede wszystkim autorów sardyńskich. W końcowych rozważaniach skoncentrowano się na problemie eutanazji i lekarskiej pomocy w samobójstwie oraz ich regulacjach prawnych we współczesnym świecie.
Pojęcia kluczowe: accabadoras, Sardynia, śmierć, eutanazja, lekarska pomoc w samobójstwie, tradycja.
*Mirosław Górecki, doktor habilitowany nauk społecznych, profesor uczelni; ORCID: 0000-0002-8988-5006
Wkrótce
